بازیسازها از نهاد حمایتیشان فاصله گرفتند
یک بازیساز با انتقاد از فضای برخورد بنیاد ملی بازیهای رایانهای به عنوان نهاد حمایتی از بازیسازان، گفت: بنیاد فاصلهای با بازیسازها ایجاد کرده و تلاشی برای تعامل با آنها ندارد و فاصلهای که بازیسازها با خود و نهاد حمایتیشان میبینند، خیلی عجیب است.
امین شهیدی با بیان اینکه پیش از این فضایی برای بازیسازها وجود داشته که بتوانند در داخل کشور تولید کنند، گفت: با اینکه شرایط سختی حاکم است و تحریمها جلوی صادرات را گرفته، اما راههایی هست که بازیساز خارج از کشور کار کند و خیلی از بازیسازها این مسیر را پیش گرفتند. محصولات زیادی داریم که هدف اصلیشان مارکت بینالملل بوده، اما هزینه زیادی کردند که حتما بازیشان در ایران هم منتشر شود و مخاطب داخلی هم از این بازی استفاده کند و ما سعی داریم در کشور خودمان تولید کنیم.
وی با اشاره به اعتراض بازیسازان به روند مجوزدهی از سوی بنیاد ملی بازیهای رایانهای بیان کرد: گاهی از سوی رسانهها اینطور مطرح میشود که بازیسازها مخالف ممیزی و مجوز هستند. در حالی که اصلا اینطور نیست. ما می دانیم در ایران و در چه چارچوبی کار میکنیم. اتفاقا فضای مجوز به تولید کمک می کند، اما حرفمان این است که این شکل از ممیزی و برخورد با بازیساز اصلا درست نیست و برای بازیسازی مانع ایجاد میکند.
این بازیساز با انتقاد از فضای برخورد بنیاد ملی بازیها به عنوان اصلیترین نهاد حمایتی از بازیسازان، اظهار کرد: بنیاد اصلا تلاش نمیکند با بازیساز تعامل کند برخوردش با بازیسازها این مسائل را ایجاد کرده است. ما با رسانهها و مسوولانی از زوایای دیگر حاکمیت صحبت کردیم، خواستیم که واسطه شوند و باب گفتوگوی بنیاد با بازیسازان را راه بیندازند. این فاصلهای که بازیسازها با خودشان و نهاد حمایتیشان میبینند خیلی عجیب است. اگر این فاصله وجود نداشت و ارتباط بنیاد با بازیسازان حفظ میشد، هیچ ایرادی وجود نداشت.
بنیاد از بازیسازان فاصله گرفته است
شهیدی ادامه داد: هر مسوولی ممکن است از فضایی که مسوولیت آن را به عهده گرفته دور باشد، بنابراین سعی میکند با افرادی که واسط آنها با حاکمیت است، ارتباط برقرار کند، مشکلات صنعت را پیدا کند و برای رفع مشکلات تلاش کند. اما در دو سال گذشته، چقدر تعامل با بازیسازان شکل گرفت؟ در چند جلسه دغدغه بازیسازها را شنیدند؟ چند رویداد برگزار کردند که ارتباط بین مسوول و تولیدکننده در صنعت زیاد شود؟ بنیاد فاصلهای با بازیسازها ایجاد کرده و تلاشی برای تعامل با آنها ندارد برای اینکه بازیسازها بدانند بنیاد حامی آنهاست.
وی با اشاره به مشکل مجوز پیش از نشر بازیها بیان کرد: بسیاری از محتواهای اینترنتی، مانند کتابهای اینترنتی، سرویسهای اشتراک ویدیو و پلتفرمهای مختلف، مجوز پس از نشر دارند که این موضوع در سرعت انتشار محتوا هم تاثیر دارد و بسیاری از محتواهای نوین به دلیل چابک بودنشان به این فرم نیاز دارند. این اتفاق که در خیلی از فضاهای آنلاین صورت میگیرد، پیش از این در بنیاد وجود داشت و آن موقع به همین خاطر بازار رونق پیدا کرد. حتی خود پلتفرمها و مارکتهای آنلاین هم بخشی را به عنوان نظارت ایجاد کردند.
ادامه داد: برای یک بازی ممکن است مشکلاتی ایجاد شود و شما باید روزانه چند آپدیت دهید. حتی اگر بخواهید برای مجوز از قبل درخوست دهید و مکتوب کنید، این درخواست بارها تغییر میکند. یکی از دلایلی که خیلی از این مجوزها به مجوز پس از نشر تغییر کردند هم از این زاویه نگاه میآید. یک همچنین فرآیندی بوده و الان تبدیل شده به اینکه شما قبل از عرضه و حتی قبل از تولید باید پیگری مجوز باشید. در حالی که امسال ریاست جمهوری هم دستور دادند که هیچ کدام از تولیدات نباید معطل مجوز بمانند.
قانون مجوزدهی تا پیش از این هم اجرا میشده است
این بازیساز با بیان اینکه بنیاد ادعا میکند کار جدیدی نکرده و و تنها قانونی که ۱۰ سال پیش تایید شده را اجرا میکنیم، گفت: این قانون از سمت وزارت ارشاد و شورای عالی انقلاب فرهنگی مطرح شده که بازیها به رسمیت شناخته میشوند و میتوانند مجوز بگیرند. اینکه هر مدیری چه برداشتی از شکل مجوزگیری داشته باشد، بسته به رویکرد مدیر دارد. ما میگوییم اگر آن قانون درست بوده، تا پیش از این هم اجرا میشده و مدیریت قبلی تلاش میکرد که تولید را تسهیل کند.
شهیدی ادامه داد: بنیاد به عنوان یک نهاد حاکمیتی باید به نهادهای بالاتر که دست بازیسازها نمیرسد، توضیح دهد که مشکل بازیسازی چیست. اگر هم احیانا قانون مشکلی دارد و کارگشای این صنعت نیست، به گفته رهبری که مانعزدایی و پشتیبانی کنید، قانون اصلاح شود، نه اینکه برداشتی از قانون داشته باشید که ضد بازیسازها باشد.
وی با انتقاد از سلیقهای بودن روند نظارت و ارائه مجوز بیان کرد: بنیاد میگوید سیستم ردهبندی مشخص است. یکی از مسائل ما این است که اگر مشکلی در بازی وجود دارد، برای مثال خشونت بازی زیاد است، باید در ردهبندی سنی تاثیر بگذارد نه اینکه باعث فیلتر شدن بازی شود. در نهایت باید مصادیق مشخص باشد که مدیران و مسوولان نحوه برخورد با بازی را بدانند. روند فعلی چطور به تولید کمک میکند؟ وقتی تولیدکننده نمیداند باید چه کار کند و خود بازیسازان هم دچار خودسانسوری شدند، از همین نقطه شروع میشود که نمیدانند نگاه بنیاد به مسائل مختلف چیست.
بازیسازها خودسانسوری را پیش گرفتهاند
این بازیساز ادامه داد: بنیاد مانند صداوسیما، تئاتر، موسیقی و سینما زیرمجموعه وزارت ارشاد است، بازیسازها باید شبیه کدام یک از این رسانهها استانداردها را رعایت کنند؟ آن هم در شرایطی که کاراکترها و فضا در بازیها کارتونی هستند. در حالیکه اگر بازیها شبیه یکی از فیلمهای سینمایی ساخته شود، فیلتر میشود. این اتفاق باعث شده که بازیساز خودسانسوری را ترجیح دهد، چون نمیداند که به چه شکلی با او برخورد میشود. بحث دیگر مشکل زمانی است و اگرچه بنیاد میگوید مجوزها هفت روزه ارائه میشود، بازیهایی داریم که ۶ ماه و ۲ ماه هم درگیر مجوز بودند و منتظر بودند که مجوز بگیرند.
شهیدی با بیان اینکه کارشناسان بنیاد نمیدانند یک اصلاح در بازی، هزینه زیادی دارد، گفت: آنها درگیر تولید نبودهاند و با بازیساز هم ارتباط ندارند و از این هزینهها اطلاع ندارند. برای حضور یک کاراکتر عادی با انیمیشنها و کارکردهای ساده در بازی، حدود پنج نیروی متخصص و حداقل پنج ماه زمان نیاز است. وقتی یک کاراکتر وارد بازی میشود و میگویند این کاراکتر باید عوض شود، یعنی کارپنج نفر در چند ماه باید دور ریخته شود و این برای تولیدکننده هزینه دارد. تولیدکننده هم ترجیح میدهد این فرآیند را طی نکند، برای اینکه اصلاح را نپذیرد و اصلا وارد عرصه مجوزدهی نشود.
