نصف شدن دوره انتظار خرید مسکن با طرح مسکنی دولت

شرایط فعلی بازار مسکن باعث شده است تا خرید مسکن برای دهک‌های بالای جامعه هم چندان سهل و آسان نباشد و بدون دخالت دولت بخش عمده‌ای از جامعه عملا هرگز صاحب خانه نخواهند شد.

ساخت سالانه یک میلیون واحد مسکن، یکی از کلیدی‌ترین وعده‌های اقتصادی دولت سیزدهم است که هم در ایام انتخابات ریاست‌جمهوری و هم بعد از آن، شخص رئیس‌جمهور و وزیر مسکن بار‌ها بر مصمم بودن خود برای تحقق این وعده تاکید داشتند. وعده‌ای که بسیاری از مردم به‌ویژه دهک‌های پایین جامعه را برای خانه‌دار شدن و محقق شدن آرزوی دور و دراز خود امیدوار کرده است. از همان ابتدا و با مطرح شدن ایده ساخت سالانه یک میلیون واحد مسکن، برخی ساخت این تعداد واحد مسکونی را از سمت دولت غیرممکن می‌دانستند و عده‌ای دیگر نیز با طرح سوال درخصوص تامین منابع مالی این طرح، اجرای آن را موجب ایجاد شوک نقدینگی در کشور می‌دانند. گمانه‌زنی‌های مختلف درخصوص پیامد‌های این طرح این سوال را به ذهن متبادر می‌سازد که چرا دولت باید مسکن بسازد؟ برای یافتن پاسخ، ابتدا باید وضعیت فعلی صنعت مسکن بررسی شود. در هشت سال گذشته صنعت مسکن یکی از بی‌رمق‌ترین صنایع کشور بوده است. علی‌رغم وابستگی صد‌ها صنعت به حوزه مسکن و نقش آن به‌عنوان یک صنعت پیشرو و لوکوموتیو بسیاری از صنایع، دولت یازدهم و دوازدهم در طول زمامداری خود هیچ‌گاه اقدامی جدی برای تامین مسکن برای مردم به‌ویژه اقشار کم‌درآمد جامعه انجام نداده است، درواقع دولت روحانی نه‌تن‌ها گامی روبه‌جلو برای توسعه ساخت مسکن انجام نداد بلکه با مزخرف خواندن طرح مسکن مهر، علاوه‌بر توقف اجرای آن تکمیل بسیاری از واحد‌های مسکن مهر را نیز آنچنان به درازا کشاند که بعد از هشت سال، حال دولت سیزدهم باید بخشی از تعهدات مسکن مهر را اجرایی کند. رشد ۶ برابری قیمت مسکن و رسیدن سال‌های انتظار خرید مسکن به ۵۰ تا ۱۰۰ سال در برخی دهک‌ها ازجمله نتایج بی‌توجهی دولت روحانی به ساخت مسکن بوده است.

نوشته های مشابه

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا