«کشاورزی قراردادی» نیازمند آماده سازی زیرساخت هاست
یک فعال بخش خصوصی با بیان اینکه اجرای طرح کشاورزی قراردادی نیازمند آماده سازی زیرساخت ها است، از دولت خواست در این حوزه از دخالت پرهیز و صرفا به سیاست گذاری و حمایت اکتفا کند.
سید جعفر حسینی، کشاورز و مشاور سابق نظام صنفی کشاورزی و منابع طبیعی کشور با بیان اینکه کشت قراردادی از ابزارهای مورد نیاز برای اجرای طرح الگوی کشت است، گفت: اگر قرار باشد بازار محصولات تولیدی را ساماندهی کنیم چاره‌ای جز حرکت به سمت کشت قراردادی نداریم.
وی تاکید کرد: در این حوزه باید هم چالش‌ها و هم مزایای کشت قراردادی را مورد توجه قرار دهیم و برای اجرای طرح باید چالش‌های پیش رو رفع شود تا طرح به خوبی اجرا شود.
نگرانیم کشاورزی قراردادی به خرید قراردادی تنزل یابد
حسینی با بیان اینکه در کشت قراردادی ارتباطی کامل میان خریدار و کشاورز شکل می‌گیرد، تصریح کرد: نگرانی ما این است که آماده نبودن بسترها کشت قراردادی را به خرید قراردادی تنزل دهد و مانند آنچه در خرید تضمینی شاهد هستیم برای تولیدکنندگان گرفتاری ایجاد کند.
وی اضافه کرد: در کشاورزی قراردادی، خریدار در بخش‌هایی از فرایند تولید با کشاورزان همکاری می‌کند و در حوزه‌هایی که تولیدکنندگان با چالش مواجه هستند از جمله تأمین نهاده‌های تولید، نقدینگی و حمل و نقل ورود می‌کند.
این فعال بخش خصوصی اضافه کرد: هر کدام از چالش‌های فوق به تنهایی باعث اختلالات جدی در تولید می‌شود، بعنوان مثال در حوزه تأمین نقدینگی اگر کشاورز توان کافی نداشته باشد هم کمیت و هم کیفیت تولید آسیب جدی می بیند. همچنین در حوزه حمل و نقل لجستیک کشاورزان با چالش‌های جدی مواجه هستند و در فرایند کشت قراردادی باید این مسأله در نظر گرفته شود.
حسینی ادامه داد: یعنی شرایط طوری نباشد که فقط مرحله آخر یعنی خرید محصول اجرایی شود و به سمت همان خرید قراردادی پیش رویم.
مشاور سابق نظام صنفی کشاورزی و منابع طبیعی با بیان اینکه در حوزه کشت قراردادی کشاورز و خریدار تعهداتی خواهند داشت که باید به آن عمل کنند، گفت: در این حوزه بسیار مهم است که نماینده واقعی کشاورزان در تعامل با خریدار باشد و متأسفانه در حال حاضر برخی تشکل‌ها فعال هستند که تولیدکنندگان آنها را انتخاب نکرده اند و این افراد نمی‌توانند نماینده کشاورز باشند و از منافع تولیدکنندگان حمایت کنند.
حسینی با بیان اینکه مباحث مطرح شده در حوزه کشاورزی قراردادی بیشتر راجع به محصول گندم است، تاکید کرد: در حالی که ما می‌توانیم برای محصولاتی مانند گوجه فرنگی که هر سال با چالش تولید آن مواجه هستیم و دولت ناچار به خرید توافقی آن می‌شود نیز این طرح را اجرا کنیم و از مزایای آن بهره مند شویم.
نیازمند ایجاد چه زیرساخت‌هایی هستیم
وی با تاکید بر اینکه باید برای کشت قراردادی زیرساخت‌های لازم فراهم شود، گفت: اولین قدم این است که کشاورزی را از حالت سنتی و معیشتی به سمت مدرن و کشاورزی تجاری و اقتصادی پیش ببریم.
حسینی ثبات در تصمیم گیری ها را از دیگر عوامل مهم در این حوزه خواند و افزود: ثبات در سیاست‌های صادرات و واردات و نظام‌های تعرفه‌ای بسیار مهم است همچنین صنایع تبدیلی و تکمیلی باید پیشرفت کند و قوی شود. اتفاقی که ما در حوزه قند و شکر مواجهیم که کارخانجات در ارتباط با کشاورزان چغندرکار بودند و هر زمان که کارخانجات قوی‌تر بودند روند کار آنان با کشاورزان نیز مطلوب‌تر پیش رفته است.
این فعال بخش خصوصی با بیان اینکه متأسفانه به دلیل تنش‌ها و چالش‌هایی که در بخش وجود دارد سرمایه گذاری در حوزه کشاورزی بسیار کمرنگ شده است، اضافه کرد: در حوزه صادرات حتی باید مجاز باشیم قرارداد خارجی ببندیم و سرمایه گذاران خارجی ورود کنند که این در ابتدای کار نیازمند حمایت دولت و وزارت جهاد کشاورزی است ضمن اینکه نقش تشکل‌های صنفی را باید جدی بگیریم و تصمیم گیری ها همچنان پشت درهای بسته نباشد که فقط برای اجرا به تشکل‌ها ابلاغ می‌شود.
حسینی ادامه داد: تاکید بنده بر حضور نمایندگان واقعی کشاورزان در این حوزه است و تشکل‌های انتصابی نمی‌توانند نقش مفیدی در این زمینه ایفا کنند و باید این مسأله مورد توجه جدی باشد ضمن اینکه دولت و وزارت جهاد کشاورزی نقش حمایت و سیاست گذاری و نظارت را ایفا کنند و در امور دخالت نکنند و امور را به کشاورزان بسپارند و در ارتباط با خریداران طرح را پیش ببرند.
