پرمصرف‌ها باید بهای گاز خود را با قیمت جهانی بپردازند
عضو کمیسیون اجتماعی مجلس گفت: آسیبی که قطع گاز به کارخانجات و تولید کشور می زند، بسیار جدی است. بنابراین، باید از طرح هایی که در راستای کاهش مصرف بخش خانگی هستند، با جدیت حمایت کنیم. ما بیشترین یارانه را به صورت پنهان به ویژه در بخش انرژی پرداخت می کنیم. کنترل مصرف به خصوص در بخش پرمصرف جامعه از طریق واقعی سازی قیمت ها با مدل تعرفه گذاری پلکانی اتفاق خواهد افتاد.
داده های موجود نشان می دهد که میزان مصرف گاز طبیعی خانوارها با سطح رفاهی آن ها ارتباط مستقیم دارد. به طور مثال، در تهران، بررسی توزیع مصرف مشترکین مناطق ۱ تا ۳ نشان می‌دهد که ۱۰% از کل مشترکین در این مناطق در پله‌های ۸ تا ۱۲ قرار دارند. حال‌آنکه تنها ۱ درصد از مشترکان مناطق میانی (۱۰تا ۱۲) و پایینی (۱۸ تا ۲۰) تهران در این دسته قرار می گیرند. در مقایسه‌ای دیگر در شهر مشهد، بررسی توزیع مشترکین نشان می‌دهد که در مناطق مرفه، بیش از ۱۳% از مشترکین پرمصرف هستند، حال‌آنکه در مناطق ضعیف صرفاً ۲% از مشترکان پرمصرف به شمار می روند.
به نظر می رسد، اصلاح هزینه گاز خانگی باید به‌گونه‌ای صورت پذیرد که عمده مشترکان کم‌مصرف (پله‌های ۱ تا ۳) هیچ‌گونه افزایش قیمتی را در قبض ماهیانه خود نداشته باشند و حتی مقداری نیز از هزینه آن‌ها کاسته شود. پله‌های میانی (۴ تا ۷) افزایش معقول در حدود ۱۰۰ درصدی را تجربه کنند و نهایتاً مشترکین پرمصرف (پله‌های ۸ تا ۱۲) افزایشی ۱۰ تا ۲۰ برابری را در قبوض گاز خود داشته باشند. به‌گونه‌ای که پرمصرف‌ترین ها (پله ۱۲) گاز را با قیمت غیریارانه ای و برابر با ارزش تجاری آن دریافت کنند. این روش باعث می‌شود که فشار قابل‌توجه مالی به اقلیت مرفه و پرمصرف وارد شود و آن‌ها را وادار به اصلاح مصرف گاز خانگی شان کند.
در همین راستا حسن لطفی، عضو کمیسیون اجتماعی مجلس در گفت‌وگو با میزان در خصوص لزوم مدیریت مصرف گاز در کشور تصریح کرد: باید به اندازه نیاز کشور تولید گاز داشته باشیم و حتی به صادرات آن هم فکر کنیم. موضوع مهم این است که باید مدیریت مصرف انرژی و گاز را در کشور در دستور کار قرار دهیم. مردم باید در مصرف گاز و حامل های دیگر انرژی دقت لازم را داشته باشند. اگرچه ما منابع عظیم نفت و گاز را در اختیار داریم، اما تولید آن ها و رساندن شان به منازل هزینه بر است. باید به درستی از انرژی استفاده کنیم و با مدیریت مصرف زمینه را برای صادرات مازاد گاز نیز به وجود بیاوریم.
وی در ادامه گفت: صرفه جویی مردم به تنهایی نمی تواند کارساز باشد. بلکه وزارت نفت نیز باید به کنترل زیرساخت های تولید بپردازد و با بهینه کردن آن ها از هدررفتن انرژی جلوگیری کند. برخی گازها سوزانده می شوند و از دست می روند، وزارت نفت برای کنترل آن ها باید چاره اندیشی لازم را داشته باشد.
این عضو کمیسیون اجتماعی مجلس در خصوص دلایل بالا بودن میزان مصرف گاز در کشور نسبت به کشورهای دیگر خاطرنشان کرد: یکی از دلایل بیشتر بودن سرانه مصرف گاز در کشور ما، وسایل گازسوز است که بهینه نیستند و هدرروی زیادی دارند. باید تولیدکنندگان نسبت به استانداردسازی وسایل گازسوز که مصرف بالایی دارند، اقدام کنند. با توجه به پیشرفت های فناورانه، امروزه سیستم های گرمایشی بسیار کم مصرف تولید می شوند و باید در کشور ما نیز از این وسایل استفاده شود. دولت باید با انجام کارهای فرهنگی مردم را به سمت استفاده از کالاهای کم مصرف سوق دهد. بخاری ها، پکیج ها و آبگرمکن های کم مصرف باید مورد استفاده قرار بگیرند. به ویژه مدارس و اماکن عمومی باید به استفاده از این وسایل گازسوز کم مصرف روی بیاورند. برخی شرکت ها در کشور به سمت تولید این وسایل گازسوز کم مصرف حرکت کرده اند اما آن طور که لازم است از آن ها حمایت نمی شود. حتی برخی دست های پشت پرده ای هست که نمی گذارند مردم یا دستگاه های دولتی از این وسایل گاز سوز کم مصرف استفاده کنند.
وی در ادامه گفت: آسیبی که قطع گاز به کارخانجات و تولید کشور می زند، بسیار جدی است. بنابراین، باید از طرح هایی که در راستای کاهش مصرف بخش خانگی هستند، با جدیت حمایت کنیم.
لطفی خاطرنشان کرد: ما بیشترین یارانه را به صورت پنهان به ویژه در بخش انرژی پرداخت می کنیم. کنترل مصرف به خصوص در بخش پرمصرف جامعه از طریق واقعی سازی قیمت ها با مدل تعرفه گذاری پلکانی اتفاق خواهد افتاد. در روش فعلی که یارانه به صورت غیرمستقیم داده می شود، ثروتمندان که مصرف بالاتری دارند، بیش تر از یارانه بهره مند می شوند و اقشار ضعیف و متوسط جامعه کمتر از آن سود می برند. اگر حامل های انرژی با قیمت تمام شده جهانی به دست مردم برسند و قیمت ها واقعی شود، افرادی که بیشتر مصرف می کنند، بهای بیشتری می پردازند. از این طریق، هم بار مالی دولت کم می شود و هم ثروتمندان به مدیریت مصرف خودشان اقدام خواهند کرد. در حال حاضر، طبقات مرفه جامعه الزامی برای کنترل مصرف شان نمی بینند.
