گرانترین و ارزانترین کشورهای اروپا در مواد غذایی کدامند؟
غذا یکی از بزرگترین هزینههای خانوار در اروپا است که به طور متوسط حدود ۱۱.۹ درصد از هزینهها را در سراسر اتحادیه اروپا تشکیل میدهد و در کشورهایی مانند رومانی، به ۲۰ درصد هم میرسد.
به گزارش ایسنا، در حالی که قیمت مواد غذایی در برخی کشورها نسبت به میانگین قیمت کل اتحادیه اروپا پایینتر است، خانوارها در آن کشورها اغلب سهم بیشتری از بودجه خود را برای خرید مواد غذایی صرف میکنند. قیمت مواد غذایی نیز در سراسر اروپا بسیار متفاوت است. شاخص سطح قیمت مواد غذایی یورواستات، مبنای مفیدی برای مقایسه فراهم میکند. اگر میانگین سبد غذایی اتحادیه اروپا ۱۰۰ یورو تعیین شود، میتوان از این شاخص برای نشان دادن هزینه همان سبد در هر کشور استفاده کرد.
سطح قیمت بالای ۱۰۰ به این معنی است که یک کشور گرانتر از میانگین اروپا است، در حالی که رقم کمتر از ۱۰۰ نشان میدهد که ارزانتر است.
طبق آمار یورواستات، در سال ۲۰۲۴، مقدونیه شمالی ارزانترین کشور برای غذا در میان ۳۶ کشور اروپایی بود. یک سبد غذایی استاندارد در مقدونیه شمالی، ۷۳ یورو هزینه داشت که ۲۷ درصد ارزانتر از میانگین اتحادیه اروپا است. سوئیس گرانترین کشور است و قیمت مواد غذایی ۶۱.۱ درصد بالاتر از میانگین اتحادیه اروپا است. همین سبد در سوئیس، ۱۶۱.۱ یورو هزینه دارد.
مقدونیه شمالی کشور نامزد عضویت در اتحادیه اروپا است و هنوز عضو نشده اما توافقنامههای تجاری فعالی با اتحادیه اروپا دارد. همچنین، سوئیس در منطقه اقتصادی اروپا نیست و در عوض به شبکهای از توافقنامههای دوجانبه با اتحادیه اروپا متکی است.
در اتحادیه اروپا، رومانی (۷۴.۶ یورو) کمترین سطح قیمت مواد غذایی را دارد، در حالی که لوکزامبورگ (۱۲۵.۷ یورو) بالاترین سطح را دارد. مواد غذایی در رومانی، ۲۵.۴ درصد ارزانتر و در لوکزامبورگ، ۲۵.۷ درصد گرانتر از میانگین اتحادیه اروپا است.
پس از سوئیس که از نظر گرانترین قیمت مواد غذایی در صدر کشورهای اروپایی قرار دارد، دو کشور دیگر عضو انجمن تجارت آزاد اروپا (EFTA) شامل ایسلند (۱۴۶.۳ یورو) و نروژ (۱۳۰.۶ یورو) قرار میگیرند.
کشورهای عضو انجمن تجارت آزاد اروپا، اعضای غیر اتحادیه اروپا هستند که عمدتا در زمینه تجارت و دسترسی به بازار با این بلوک همکاری میکنند، در حالی که کنترل ملی بیشتری بر قوانین، مرزها و سیاستها دارند.
قیمت مواد غذایی همچنین در دانمارک (۱۱۹.۳ یورو)، ایرلند (۱۱۱.۹ یورو)، فرانسه (۱۱۱.۵ یورو)، اتریش (۱۱۰.۹ یورو) و مالت (۱۱۰.۹ یورو) حداقل ۱۰ درصد بالاتر از میانگین اتحادیه اروپا است.
جنوب شرقی اروپا و بالکان غربی کمترین قیمت مواد غذایی را در کل نشان میدهند.
علاوه بر مقدونیه شمالی و رومانی، قیمتها در ترکیه (۷۵.۷ یورو)، بوسنی و هرزگوین (۸۲.۵ یورو)، مونتهنگرو (۸۲.۶ یورو) و بلغارستان (۸۷.۱ یورو) بسیار پایینتر از میانگین اتحادیه اروپا هستند.
صربستان (۹۵.۷ یورو) و آلبانی (۹۸.۷ یورو) نیز ارزانتر از اتحادیه اروپا هستند.
در میان «چهار کشور بزرگ» اتحادیه اروپا، قیمت مواد غذایی در ایتالیا (۱۰۴ یورو) و آلمان (۱۰۲.۹ یورو) بالاتر از میانگین اتحادیه اروپا است. اما در اسپانیا (۹۴.۶ یورو) ۵.۴ درصد ارزانتر از میانگین اتحادیه اروپا است.
بیشتر کشورهای اروپای مرکزی و چندین کشور اروپای شرقی، از جمله اسلواکی، لهستان، چک و مجارستان، پایینتر یا نزدیک به میانگین اتحادیه اروپا باقی ماندهاند. اروپای غربی عموما قیمتهای بالاتری از مواد غذایی را ثبت میکند و کشورهای شمال اروپا از گرانترینها در اروپا هستند.
بر اساس گزارش یورونیوز، کشورهایی با میانگین دستمزد بالاتر مانند دانمارک و سوئیس، تمایل به افزایش قیمت مواد غذایی دارند زیرا هزینههای نیروی کار در کشاورزی، فرآوری و خردهفروشی به مصرفکنندگان منتقل میشود.
همچنین سطح قیمت یورواستات درآمد خانوار را در نظر نگرفته است و بر اساس استطاعت مالی تنظیم نشده است. برای مثال، در حالی که غذا در دانمارک گران است، مردم درآمد قابل تصرف بالاتری دارند، بنابراین میتوانند نان بیشتری بخرند.
