چرا وعده‌های آبی اجرایی نشد؟
در چند سال اخیر، به طور تقریبی طرح‌های ۱۵ گانه تعادل بخشی منابع آب زیرزمینی بیش از گذشته به حاشیه رفت و حتی یک بند از قانون توسعه و بهینه سازی مصرف آب شهری و روستایی به طور موثر در مرحله اجرایی قرار نگرفت. بحران مدیریت آب در کشور تا جایی است که بی آبی ها و کم آبی هایی که امروزه محصول همان شیوه ناکارآمد و بی رویه سازه ای است، راه درمانی به جز کارهای سازه ای را در مرحله اجرایی قرار نمی‌دهد.
داریوش مختاری یک کارشناس ارشد حوزه منابع آبی با بیان این مطلب اظهار کرد: مبانی نظری در بخش آب کشور به حدی ضعیف و تصمیم های غیرکارشناسی به حدی بر وزارت نیرو مسلط است که فرایندهای تصمیم سازی و تصمیم‌گیری مسیری کارشناسی را در برنمی‌گیرند، توسعه بر شالوده های نظری مستحکم برقرار می شود.
وی تاکید کرد: یکایک راه‌های رفته را باید بازگردیم در غیر این صورت بحران آب ایران، می‌تواند یک بحران بین المللی در حوزه قحطی و جابجایی های بزرگ جمعیتی در خاورمیانه پر تلاطم بیافریند.
وی افزود: کشوری با کشاورزی چهار فصل و توانمندی های شگرف از نظر کیفیت تولیدات مواد خام غذایی که برآمده از انرژی خورشیدی کافی است، نباید در مسیر ناکارآمدی مدیریت آب و کشاورزی چنان راه های اشتباه را بپیماید که امروزه به بن بست در تامین آب شهری و روستایی رسیده باشیم.
این کارشناس ارشد حوزه منابع آبی اظهار کرد: باید افزود که از دیدگاه آسیب شناسی، هنگامی که قانون آب و نحوه ملی شدن آن در دهه ۴۰ خورشیدی برای مدت ۷ سال (۱۳۴۲ تا ۱۳۴۷) در دستور کار قرار گرفت و در ادامه آن یک قانون خام و سطحی و بدون مطالعه کافی و یکسویه توسط مهندسان عمران و هیدرولوژیست ها تهیه و یک روکش ضعیف حقوقی به آن داده شد، تا امروز که قانون جدید آب با همان سبک و سیاق خام اندیشی و ساده انگاری در یک بازه ۱۰ ساله، تهیه می‌شود که اجرای آن بخش آب و خاک کشور را به قهقرا و نابودی می‌کشاند، باید گفت که این دیوان‌سالاری عظیم باید کوچک، کارآمد و پاسخگو شود تا بتوان به نتایج اجرایی مناسب دست یافت و از آسیب های فراوان رهایی یافت.
مختاری تاکید کرد: پیش از هر انتظاری از هر وزیر در بخش آب کشور، بازنگری جدی در متن قانون جدید آب و خودداری از تصویب آن تا پیش از برطرف شدن اشکالات صوری و فحوایی آن لازم است؛ تا آن هنگام، نمی‌توان از اردکانیان یا هر وزیر دیگری اگر چه مهندس یا دکترای عمران نیز نباشد انتظار به سامان رساندن و بهبود بخش آب و خاک کشور را داشت.
